13 Ocak 2010 Çarşamba

Keşke

Bazen keşke demek istiyor insan.
Keşke, umutsuzluğundan önce tanısaydım seni.
İmkanım olsaydı da mutluluğunu paylaşsaydım.
Ağlasaydık beraber ve gülseydik hiç ayrılmadan.
Ama tanıyamadım...
Şimdi bırakmalı mıyım seni zindanında?
Sen acı çekerkerken arkamı dönüp gideyim mi diğerleri gibi?
Yanında yürümek istediğimi anlamıyor musun?
Göremiyor musun yoksa?
Başkaları bırakıp gitti belki ama ben seninle kalmak istiyorum.
Acı çekmişsin belli ama artık mutlu ol istiyorum.
Arkamdan ağlamanı değil, benimle gülmeni istiyorum.
Çok mu fazla istediklerim?

1 yorum:

h. hüseyin topcu dedi ki...

Keşke, umutsuzluğundan önce tanısaydım seni. şiirin içindeki kopma noktası. güzel olmuş ağzına sağlık...

Yorum Gönder